Review of Field [12k2039]

Dark Entries (BE)

Shuttle358 is de schuilnaam voor de Amerikaanse artiest Dan Abrams. ‘Frame’ dat verscheen in 2000 en later nog eens in 2007 wordt door velen gezien als zijn meesterwerk. Het wordt beschouwd als het album dat de abstracte, kille en machinale ‘clicks and cuts’ beweging en de computer op zich als instrument, als volwaardig, ‘menselijk’ en meer toegankelijk maakte. De daarop volgende jaren volgden nog een aantal releases en nu is er ‘Field’. Voor Abrams is het een beetje een terugkeer naar de basis. Via oude software en computers uit de jaren negentig puzzelt hij de stukken bij elkaar die het kader vormen voor zijn microwereld van specifieke ritmes en loops en een nieuw digitaal, maar afwijkend toekomstbeeld schetsen. Het is inderdaad opmerkelijk; die milde variaties in geluiden die worden toebedeeld aan algoritmes en de steeds terugkerende CPU reeksen. Alles wordt gehuld in een warme en sfeervolle gloed. Zelfs in het bij aanvang zich als fragmentarisch en experimenteel aandienende ‘Star’ of de heel korte snippers ‘Rossii’ en ‘Dilate’. Mooi en fragiel zijn langere tracks als ‘Edule’, ‘Sea’ het huiveringwekkend klinkende ‘Blue’ en het repetitieve ‘Farming’. De titelsong en ‘Divide’ zijn wat minder door het bijna voortdurend pulserend geklik. Wat ons brengt bij de bio waarin men refereert naar ‘Field’ als de wedergeboorte van het subgenre glitch. Een bewering waarmee je het niet hoeft mee eens te zijn, doch die geen afbreuk doet aan de kwaliteit van deze nieuwe, uitsluitend op vinyl of digitaal te verkrijgen langspeler van Shuttle358.

View Website View Release