Kindamuzik (NL)

Vanuit Dortmund werkt Marsen Jules al zo’n tiental jaren aan een catalogus vol ambientwerken waarin gedetailleerd, filigraanachtig sound design centraal staat. De generatieve compositie <i>The Endless Change of Colour</i> bestaat voor de afwisseling eens niet uit behapbare zesminutenbrokken, maar vult de volledige tijdspanne van een dikke veertig minuten waarin het systematisch werken van Brian Eno nooit ver weg is.

Jules trok van een oude jazzplaat een sample die hij in die audiosporen uiteen rafelde. Met dat basismateriaal bouwde hij loops die de oorspronkelijke instrumentatie afbreken tot pure golven, tonen en consonanten. Aangezien die loops continu in en uit fase lopen, ontstaat in het stuk een voortdurende beweging van om elkaar heen baltsende netwerken aan klank. Mathematica leert dat zo’n proces in principe bijna eeuwig nieuwe resultaten zal opleveren in het samenvallen van de loops.

Jules kiest voor een kraakhelder geluid dat je als luisteraar omvat als een behaaglijk warme deken waaronder het perfect (dag)dromen is. De microtonale drone voelt ijselijk afstandelijk, maar kent ook veel onvermoede hoogpolige knus- en vertrouwdheid. Zo koppelt Jules niet alleen Brian Eno en Steve Reich aan elkaar door vanuit procesmatige systematiek toeval een belangrijke rol toe te dichten; hij weet ook het hart te beroeren richting bijvoorbeeld het werk van Arvo Pärt.