Gonzo (BE)

In 2004 begonen Andrew Hargreayes (Tape Loop Orchestra) en Craig Tattersali(The Remote Viewer) The Boats en plonierden daarmee met wat laptop folk ging heten: lieflijke, verstilde folky liedjes met invloeden uit glitch en IDM (en zonder de jazzy elementen van grote broer folktronica). Ergens tussen het geluid yan City Centre Offices en Hood, waar Tattersall ooit in zat; als een meer experimentele The Album Leaf. Gaandeweg werd het geluid steeds elektronischer en bescheidener, getuige ook titels als <i>We Made It For You</i> en <i>Our Small Ideas</i>. De band leek zich daarmee verder in te graven in de niche die ze gevonden hadden, probeerde tevergeefs een andere richting te vinden door het toevoegen van diep in de mix begraven techno-ritmes, maar hervond zichzelf door cellist Danny Norbury aan boord te nemen. Norbury maakte zichzelf eerder al verdienstelijk bij Library Tapes en The Boats kregen met hem een meer experimenteel karakter, waarbij melancholie en romantiek worden benadrukt door cello en piano. Met <i>Bllads Of The Research Department</i> is de transformatie compleet: ook de standaardlengte van cen liedje is verlaten. De band neemt de tijd yoor de opbouw van de nummers, waarbij ieder element de ruimte krijgt — ruisende ambient, cello, breekbare zang en ingehouden folk lopen langzaam in elkaar over. De ambientstukken ademen dezelfde sfeer als bijvoorbeeld Marcus Fischers <i>Monocoastal</i> en andere platen op 12k, en de nummers drijven voorbij als een landelijke wandeling in een sneeuwbui, eindigend in een blokhut waar het trio, ver van de stad, een jamsessie houdt. Het nieuwe format dat The Boats heeft gevonden komt het melancholische en verstilde karakter van hun muziek ten goede, en laat de luisteraar langzaam wegdromen.