Cutting Edge (BE)
Naar ‘Shoals’ van de minimalistische elektronische componist Taylor Deupree kun je op twee manieren luisteren. Vanop een afstand is het de perfecte chill out ambient om in de late uurtjes op te zetten tijdens het opruimen na een wild zomerfeestje. Prikkelend maar niet opdringerig. Open de deuren naar de tuin of het balkon en laat de frisse nachtbries binnenwaaien terwijl omgevingsgeluiden zich vermengen met de ultraminimalistische soundscapes. Of op de tweede manier: luister met een koptelefoon. Dan hoor je hoe complex en minutieus de muziek van Deupree in elkaar zit. Massa’s miniatuurgeluidjes duiken schijnbaar wanordelijk op uit de stilte.
De basis van het album werd eind 2009 gelegd toen Deupree de uitgebreide verzameling Javanese en Balinese gamelans van de Yorkse universiteit ontdekte. Niet het bespelen van deze instrumenten interesseerde hem. Hij was gefascineerd door de geluiden die de instrumenten maken als je ze oppervlakkig aanraakt of er zacht overheen aait met een strijkstok. Met die sounds creëerde hij een bed van loops. Een tweede laag zijn de geluiden die Deupree zelf maakte terwijl hij in de studio bewoog, de instrumenten toevallig aanraakte of bewerkte. ‘Shoals’ bestaat bijna hoofdzakelijk uit het geluid van microfoons in de ruimte waar Deupree componeerde. Hij isoleerde de geluidsfragmenten met het speciaal daarvoor ontworpen softwareprogramma Kyma en bouwde ze laag na laag terug op.
Niets is wat het lijkt op ‘Shoals’. Net als zijn vorige subtiele meesterwerk ‘Stil.’ telt het album slechts vier nummers die allemaal ruim over de 10 minuten gaan. Luisteren naar ‘Shoals’ is een merkwaardige trip. Sluit je ogen en je hoort op het titelnummer een school vissen terwijl ze tegen algen aanschuren, piepkleine waterbellen blazen of hun prooien oppeuzelen. De synesthesie tussen geluid en dagdroom gaat verder op ‘Rusted Oak’ waar je een rukwind hoort ruisen door het dichte bladerdak van een oude eiken reus.
Op het magistrale ‘A fading found’ ontvouwt een discrete loop zich tergend traag terwijl honderden minuscule bel- en gonggeluidjes zich eromheen weven. Wie goed luistert, ontdekt zelfs een fijngelaagde structuur in het schijnbaar chaotische ‘Falls touching grasses’, dat van drie kanten tegelijk op je af komt met een driedimensionaal klankenpalet van achteloos aangeraakte voorwerpen. De suggestie van Deupree is om dit album te beluisteren in het holst van de nacht. Het resultaat is verbluffend en bedwelmend. Een aanrader om dit eens uit te proberen!
Peter Wullen
<b>ENGLISH TRANSLATION (VIA GOOGLE)</b>
To ‘Shoals’ of the minimalist electronic composer Taylor Deupree There are two ways to listen. From a distance it is the perfect ambient chill out in the early hours to set up during removal of a wild summer party. Provocative but not intrusive. Open the doors to the garden or balcony and let the cool night breeze blowing inside while ambient sounds mingle with the ultra-minimalist soundscapes. Or the second way: listening with headphones. Then you hear just how complex the music of Deupree and meticulously put together. Mass miniature diving sounds seemingly haphazard in the silence.
The basis of the album in late 2009 when Deupree out the extensive collection of Javanese and Balinese gamelans of York University found. Not interest him playing these instruments. He was fascinated by the sounds the instruments make them superficial if you touch or gently stroking over a bow. With sounds that he created a bed of loops. A second layer the sounds Deupree himself made as he moved into the studio, the instruments accidentally touched or edited. “Shoals” consists almost primarily from the sound of microphones in the room where Deupree composed. He isolated the sounds with the specially designed software program Kyma and she built layer by layer back on.
Nothing is what it looks like ‘Shoals. ” Like his previous subtle masterpiece “Silence.” The album has only four songs, all well over the 10 minutes go. Listening to “Shoals” is a remarkable trip. Close your eyes and you hear the title track a school of fish while aanschuren against algae, tiny water bubbles blow or munch on their prey. Synesthesia between the sound and continues to daydream ‘Rusted Oak where you hear a gust of wind rustling through the dense foliage of a giant old oak trees.
On the masterful “A fading found” unfolds a discrete course is agonizingly slow, while hundreds of tiny bell and chime sounds are woven around it. Who listens, and even discovered a fine layered structure in the seemingly chaotic ‘Falls touching grasses’, that of three directions at once at you with a three-dimensional sound palette of casually touched objects. Deupree’s suggestion is to listen to this album in the middle of the night. The result is amazing and intoxicating. Highly recommended this a try! 4 / 5